Langur tími

Nú er kominn heldur langur tími síðan ég bloggaði síðast og mamma er búin að tuða mikið um nýtt blogg!
Síðustu vikur hafa verið frekar rólegar. Ég er ennþá í allskonar rannsóknum hér. Um daginn var verið að leita að nýrnasteinum en ekkert fannst, í næstu viku verð ég sett í sónar til að skoða nýrun, magann og allt saman. Vefjagigtin hefur líka verið frekar slæm, fór í svona nálastungumeðferð á þriðjudaginn sem var ótrúlega gott. Fyrsta skiptið sem ég prófaði svoleiðis og ég fann þvílíkan mun.

Frá hótelinu í Manzanillo

Í byrjun mars kom pabbi hans Chris í heimsókn, kom með allskonar dót í eldhúsið fyrir okkur (mig) og ég hef verið að baka svolítið, loksins! Við fórum öll saman til Manzanillo helgina 8-9 mars, ég, Chris, pabbi hans og frændi. Chris keppti þar leik í steikjandi hita og svo lágum við á ströndinni í algjörum lúxus. Einnig fórum við Chris til Barra de Navidad í lok mars. Það er lítill strandbær svona 4 klukkutíma frá okkur. Þar hittum við íslendinga sem var örugglega eitt það skemmtilegasta sem ég hef lent í á síðustu 7 mánuðum.

Íslendingahittingur í Barra de Navidad

Fyrir utan það hef ég ekki verið að gera mikið. Er alveg á fullu að læra pole (súlu) fitness og finnst það verða skemmtilegri með hverjum tímanum. Er búin að missa 7kg síðan í janúar og er alsæl.

Nú er komið vor og um miðjan mars fór heldur betur að hlýna. Meðalhitinn er í kringum 30°C á daginn og 20°C á nóttunni sem gerir það mjög erfitt að sofa. Hitinn hefur farið hæst uppí 41° og ég hélt að ég myndi bráðna. Ég hef sem betur fer lítið brunnið en það er enginn dans á rósum að vera í svona hita. Matarlystin minnkar alveg heilmikið, þessu fylgir endalaus þreyta, bæði krakkarnir og við kennaranir erum alveg dösuð í skólanum og hitinn á bara eftir að verða meiri.
Ég á bara eftir að vinna 5 daga og er svo komin í 2 vikna páskafrí. Stefnan var sett á að fara til Oaxaca, Chiapas og Guatemala með stelpunum sem eru hér en ég treysti mér ekki í það útaf vefjagigtinni. Ferðalagið er mjög langt, samtals myndum við sofa 6 nætur í strætó og hinar á lélegum hostelum. Í staðin ætlum við Chris að fara á einhverja strönd og hafa það huggulegt. Í byrjun maí förum við svo á stóra tónlistarhátíð í Mexico City sem heitir Electric Zoo. Við ætlum að njóta næsta mánaðar eins og við getum því í maí flytur Chris útaf fótboltanum. Drengurinn er með tilboð frá allskonar liðum og er að standa sig ekkert smá vel, er rosalega stolt :))

Hitinn er alveg svona mikill, gróðurinn bara brennur

Tíminn líður alltof hratt og áður en ég veit af verð ég komin heim. Ekki nema rúmlega 4 mánuðir eftir og nóg eftir að gera. Skal reyna að vera duglegri að blogga en á ekki von á því að setja neitt inn fyrr en eftir páskafríið. Þá verður eflaust nóg að segja frá!

Hann eldar, ég baka!

Afmælispartý í skólanum :) Ég og hinn kennarinn með afmælisstelpunni

Hluti af hópnum mínum

Þessi besti <3