fimmtudagur, 22. ágúst 2013

Ferðalagið til Mexico :)

Ferðalagið hófst í hádeginu á sunnudaginn en þá lögðum við Ragnar bróðir, Patrekur og Vaida af stað suður, keyrandi. Við Patrekur skiptumst á að keyra og ferðin gekk bara mjög vel. Sunnudagskvöldið, mánudagurinn og þriðjudagsmorgun fóru bara í það að eyða tíma með bræðrum mínum og Dagbjörtu og svo Ásdísi og fjölskyldu og ég hafði rosalega gaman að því.

Svo kom að því, ég vaknaði frekar snemma á þriðjudagsmorguninn enda tilhlökkunin í hámarki. Ég kvaddi Ásdísi og fjölskyldu og kláraði svo að ganga frá öllum farangrinum mínum og passaði að hafa allt á sínum stað. Daníel sótti mig uppúr 11 og við hittum Dagbjörtu og Ragnar. Við borðuðum öll saman, skoðuðum íbúðina sem Daníel er í og fengum okkur svo ís. Svo skutluðu þau mér uppá Keflavíkurflugvöll uppúr kl. 15. Flugið mitt til Boston var svo kl. 17:25 og ég gat sem betur fer sofið aðeins í vélinni, en alls ekki eins mikið og ég hefði viljað. Þegar ég kom til Boston beið ég í klukkutíma í röð til að komast í gegnum immigration og  flaug þar í gegn. Það þurfti reyndar að opna töskuna mína og skoða matinn sem ég var með í henni, tók með mér hangikjöt, flatkökur og íslenskt nammi. En það var allt í góðu. Svo tók við 12 klst bið á flugvellinum í Boston, með allan farangurinn minn og engin þæginleg sæti. Ég horfði á 2 myndir í tölvunni minni og rölti aðeins um flugvöllinn til að reyna að drepa tímann.

Þegar ég var búin að koma mér fyrir í eitt skipti fékk ég skilaboð á Facebook frá tveimur aðilum frá samtökunum í Mexico en þá voru þau að leita af mér. Þau höfðu fengið vitlausar upplýsingar og héldu að ég ætti að lenda í Mexico á þriðjudagskvöldinu en ekki í Boston. Þau voru búin að senda af stað manneskju á flugvöllinn og allt, en fengu réttar upplýsingar frá mér og það reddaðist.

Loksins klukkan rúmlega 4 í gærmorgun, þá 8 á íslenskum tíma gat ég checkað mig inn og losað mig við töskurnar. Ég fór í gegnum security og að hliðinu mínu. Fékk mér morgunmat á Dunkin’ donuts, beið í 40 mínútur eftir ristaðri beyglu. Ég hafði meiri en nógan tíma svo ég sat bara við hliðið, borðaði í rólegheitunum og kíkti aðeins í tölvuna. Svo klukkan rúmlega 7 var brottför til Chicago. Flugið þangað tók um 2 tíma og þegar ég kom til Chicago beið ég í tæpan klukkutíma. Aftur breyttist tíminn þannig nú er orðinn 5 tíma mismunur núna. Svo var það síðasta flugið til Mexico City. Það voru voða fáir í vélinni og það voru engin sjónvörp á sætunum heldur bara nokkur í loftinu, alveg glatað.

Þegar ég lenti loksins í Mexico eftir rúmlega sólarhrings ferðalag  tók við klukkutíma bið á flugvellinum eftir því að einhver myndi sækja mig. Stelpan kom loksins eftir að ég hringdi tvisvar í samtökin hérna úti og hún for með mig að skipta peningum og redda strætó miða til Puebla. Strætóferðin var um 2 klst og ég svaf eitthvað af leiðinni, annars var ég mikið bara að horfa í kringum mig.

Í Puebla var ég sótt af strák sem heitir Tony og vinnur fyrir samtökin hérna úti. Hann fór með mig heim til sín þar sem ég gisti í nótt. Hann er svona 28 ára og býr ennþá hjá foreldrum sínum, vinnur sem barþjónn þegar hann er ekki að stússast fyrir ICYE samtökin. Ég fór í sturtu og græjaði mig og við fórum svo til Cholula sem er frekar mikill djammstaður hérna. Þar voru 3 aðrir sjálfboðaliðar, stelpa og strákur frá Finnlandi og stelpa frá Þýskalandi ásamt vinum hans Tony. Stelpan frá Finnlandi verður í sama bæ og ég, Ocotlán sem er frábært! Við vorum á einhverjum pöbb í smá stund og fórum svo á næturklúbb. Ég fór svo með Tony heim til vinar hans og við fórum í guitar hero og spjölluðum. Svo rétt fyrir 4 fórum við Tony heim og ég LOKSINS uppí rúm! Það sem ég var orðin þreytt.


Í morgun vaknaði ég svo um 11 leytið og kláraði að græja mig. Þegar ég fór niður var Tony búinn að græja voða fínan morgunmat fyrir mig, scrambled egg og skinka, vaffla með sýrópi, brauð og kakómalt. Á eftir förum við á staðinn þar sem on-arrival campið verður, svona hálftíma héðan og helginni verður eytt með öllum sjálfboðaliðunum og starfsmönnum samtakanna hérna úti. Á sunnudaginn held ég svo til fjölskyldunnar minnar en það tekur c.a 12 tíma í strætó að komast þangað! Myndir koma svo aðeins seinna :)

3 ummæli:

  1. Ekkert smá ferðalag, gott að allt gekk vel og þú komin í stuðið í Mexico.
    Fast knús og helling af kossum
    Mamma

    SvaraEyða
  2. Mikið er það frábært að all gekk vel þó ferðalagið hafi verið strangt.Sendi þér línu bráðum aftar það gengur allt sinn vana gang hjá okkur gömlu,nú er ein vika frá því að þú fórst héðan en allt líður,hafðu það svo gott og gangi þér vel í öllu elskan kveðja amma

    SvaraEyða