Fiestas

Á þessum tíma á hverju ári eru fiestas hér í Ocotlán. Frá 20. september - 2.október er bara stanslaust djamm, á hverju kvöldi. Hér eru básar með mat, drykkjum, leiktæki, lifandi tónlist og hitt og þetta. Ég hef farið mikið niður í bæ síðustu vikuna og er búin að skemmta mér rosalega vel. 
Á síðustu helgi byrjaði fjörið með risa stórri, 3 klukkutíma langri skrúðgöngu í miðbænum. Ég fór með Emmu, Kareninu og vinum og fjölskyldu Kareninu að horfa á og eftir það fórum við öll heim til Karen. Þar borðuðum við saman og ætluðum þaðan niður í bæ, en í staðin leigðu þau hljómsveit og við vorum bara með okkar eigið ball á götunni fyrir utan húsið hennar. Hljómsveitin spilaði í 2 klukkutíma, af þessum 2 tímum ringdi í rúman klukkutíma. Rigningin hér er ekkert venjuleg líka, við vorum öll rennandi blaut og göturnar voru á floti, en þetta var eitt skemmtilegasta kvöld hingað til. Eftir hljómsveitina og allt það fór ég með Emmu og Jazmin vinkonu okkar niður í bæ þar sem við dönsuðum til klukkan 3. 

https://vimeo.com/75162864 - Hér er myndband sem ég setti inn af okkur að dansa.

Laugardagurinn var svipaður, við Emma borðuðum saman hádegismat í miðbænum á voða kósý veitingastað, hún kom með mér heim og við græjuðum okkur fyrir kvöldið. Karen var búin að taka frá borð á einum af stöðunum niðrí bæ, einu terraza svokölluðu og þar sátum við í dálitla stund með henni og vinkonum hennar. Jazmin kom svo aðeins seinna og við fórum með henni og vini hennar að dansa, sem var æði. Klukkan hálf 1 það kvöld fékk Emma skilaboð um að koma heim því klukkan væri orðin alltof margt. Við vorum ekki alveg sáttar með það þar sem kvöldið var bara rétt að byrja en við létum okkur hafa það. Á sunnudaginn borðaði ég með fjölskyldunni og um kvöldið fór ég með Jazmin að sjá flugeldana og svona. Það er sem sagt búið að vera flugeldasýning á hverju kvöldi í 9 daga og eru enn nokkrir dagar eftir!
Vikan var voða róleg, á miðvikudaginn tók ég þátt í einhverri kröfugöngu, sem ég má víst ekki. Ég vissi í raun ekki hvað ég væri að gera því ég skyldi ekki hvað kennararnir væru að segja, fór bara með þeim. Kennararnir eru lítið menntaðir hérna og vilja ekki mennta sig meira, þess vegna voru þeir að mótmæla. Ég frétti það eftir kröfugönguna!

Á föstudagskvöldið fór ég með Jazmin og Emmu niður í bæ og við dönsuðum til klukkan að verða hálf 4. Einnig voru vinir okkar Chris og Gain með. Eftir djammið fórum við og fengum okkur tacos eins og alvöru mexíkanar og svo heim. Emma gisti hjá mér það kvöld því hún vildi ekki þurfa að fara snemma heim. 

Gærdagurinn var rosalega fínn. Við Emma vöknuðum uppúr 10 og borðuðum morgunmat hér heima, svo kom hóstpabbi hennar og sótti okkur og við fórum í sundlaugina hjá húsinu þeirra og sátum þar með kokteil og svona huggulegheit. Þrátt fyrir að hafa notað sólarvörn skaðbrann ég og er eins og jarðaber. Um 3 leytið fórum við svo í bæinn, ég keypti mér skó og skartgripi. Ég var búin að skipuleggja óvæntan afmælismat fyrir Emmu ásamt 2 öðrum og fór með Emmu á San Tomas veitingastaðinn hér þar sem vinir okkar og fjölskyldan hennar biðu okkar með kökur, blöðrur og pakka. Hún var heldur betur hissa og við áttum góða stund saman. Um kvöldið fórum við svo niður í bæ með Jazmin og dönsuðu til 4.

Í dag um 2 leytið fórum við til Jamay sem er rétt hjá og fórum í svokallað tirolesa. Það var sjúklega skemmtilegt, hátt og útsýnið mjög fallegt.

Mexico vs. Ísland

Mexico er eins og við var að búast algjör andstæða við Ísland. Ég læri eitthvað nýtt á hverjum degi og er alltaf að sjá nýja hluti.

- Hér er mjög algengt að sjá heilu fjölskyldurnar saman á vespu eða einhverskonar rafmagns tæki. Þá er ég að tala um 4-5 manneskjur, ungabörn og uppúr. Það er mjög sjaldgæft að einhver þeirra sé með hjálm. Umferðin útá fyrir sig er kreisí, það er líka mjög sjaldgæft að fólk hér sé með bílpróf, flestir keyra bara samt.

- Í Mexico eru mikið af ferskum ávöxtum og eru ávextirnir hér bestu sem ég hef smakkað. En áður en maður borðar ávöxtinn þarf að þrífa hann, ekki bara skola heldur þrífa með sápu.

- Klósettpappírinn má ekki fara í klósettið heldur verður hann að fara í ruslið við hliðina á klósettinu.

- Löggurnar keyra allar um með ljósin á, alltaf. Ljósin eru merki um að löggan sé á vaktinni, ekki að hún þurfi að flýta sér eitthvað. Lögreglan hér er líka svo svakalega spillt, hér má allt. Eins og ég minntist á með vespurnar, það er ólöglegt en lögreglan stoppar engan.

- Strætóinn hefur enga tímatöflu eða neitt svoleiðis. Hann kemur bara þegar hann kemur og maður þarf að borga í hvert skipti sem maður notar strætóinn, það er ekki hægt að kaupa kort eða neitt svoleiðis. Hver ferð kostar 5.5 pesos eða um 50kr. Svo eru engir sérstakir staðir þar sem strætó stoppar, helst á götuhornum en þú getur tekið hann hvar sem er.

- Mér finnst líka rosalega merkilegt að krakkarnir í skólanum mínum, strákar og stelpur koma alltaf með rosalega fínt hár í skólann. Strákarnir allir stíf gelaðir og stelpurnar með fínar fléttur eða aðra greiðslu. Einnig eru sumir krakkar með litað hár.

- Í Mexico ganga allir á skónum inni, ég er ennþá að venjast því þar sem mér finnst rosalega óþæginlegt að vera í skóm, heima er ég alltaf á tásunum, meiri að segja í ræktinni.

- Mér finnst reglurnar hér um kærustupör það allra fyndnasta. Strákar mega í fæstum tilfellum koma inní hús hjá stelpum, ef þeir eru svo heppnir að mega það þá mega þeir einungis koma í forstofuna eða jafnvel stofuna ef þeir hafa verið lengi inní fjölskyldunni. Einnig er mjög algengt að krakkar búi með foreldrum sínum rosalega lengi. Ég á 28 ára vin sem býr hjá foreldrum sínum.

- Þegar við förum mörg saman á bar eða í partý borga allir jafn mikið af reikningnum. Sumir drekka kannski 10 glös og aðrir 2 en reikningnum er skipt jafnt á milli allra. Það er sem betur fer mjög ódýrt hérna.

- Sem dæmi um hversu ódýrt er hérna þá kostar bensínlíterinn c.a 112 isk. Á götunni eru tacos seldar í stykkjatali og eru frekar litlar, en þær kosta svona 5-7 pesos sem eru um 50kr.

- En allt verður að vera ódýrt hér því launin eru svakalega lág. Vinur minn er kennari og vinnur frá hálf 7 á morgnanna til c.a 2. Hann fær á mánuði um 90.000isk, og hann þurfti að hafa fyrir því að fá þessi laun, honum var boðið til að byrja með c.a 70.000isk á mánuði.

- Maturinn er að sjálfsögðu allt öðruvísi, það sem við köllum mexicanskan mat heima á Íslandi er langt frá því að vera eins og alvöru mexicanskur matur! Tortillurnar eru mjög litlar, allar úr maís. Fæst heimili eiga bakaraofn og allt er steikt á pönnu eða hitað í öbbanum. Sakna þess mikið að baka. Kökurnar hér eru ekki mjög góðar og það er rosalega lítið úrval af súkkulaði hér!

Mexico er frábært land og mér finnst rosalega gott að búa hér. Á Íslandi er ég voða frjáls en eins og við var að búast er margt frekar strangt hérna, útivistareglur og reglur um hvern maður má hitta og hvern ekki. Svo skiptir líka máli hvaða eftirnafn fólk hefur, rosa mikil stéttaskipting og þú lætur ekki sjá þig með hverjum sem er!

Guanajuato

Á föstudagsmorgun fór ég í vinnu eins og venjulega en dagurinn var aðeins öðruvísi. Krakkarnir mættu margir fínir í einhversskonar búning og aðrir bara með fánalitina á sér. Við komum okkur öll saman í portið fyrir utan allar kennslustofurnar og krakkarnir sátu í risa hring. Við kennararnir afhendu fána og einhverjir settu fánalitina á kinnarnar á okkur öllum því það var mexíkönsk veisla! Á sunnudaginn var nefnilega þjóðhátíðardagurinn þannig við héldum uppá hann í skólanum á föstudaginn. Við sungum saman helling af lögum (þau, ég er ennþá að læra) og það var dansað aðeins. Þeir nemendur sem voru í búning voru með lítið leikrit ásamt kennaranum þeirra. Svo þegar því lauk fórum við í stofurnar okkar og allir kennarar voru með eitthvað Mexicanskt fyrir krakkana, þau teiknuðu fánann og lituðu eða e-ð þess háttar. Að sjálfsögðu var svo borðaður alvöru mexicanskur matur og sungið meira.

Ég hljóp heim eftir vinnu, borðaði snögglega hádegismat og Brayan vinur minn sótti mig. Hann fór með mig á strætóstöðina þar sem ég fyrsta almennilega ferðalagið mitt hófst! Ég fór með strætó til Guadalajara sem tekur um einn og hálfan tíma. Þar beið ég í c.a hálftíma og tók strætó þaðan til Guanajuato með stoppi í Leon. Sú ferð tók c.a 5 tíma. Coni, systir mín beið eftir mér í Guanajuato og við tókum strætó heim til hennar en hún býr alveg í miðbænum. Ég skilaði farangrinum mínum og við fórum út. Við borðuðum saman mjög góðan kvöldmat og röltuðum um borgina sem er ein sú fallegasta sem ég hef séð!

Snemma morguninn eftir fórum við með strætó til Leon þar sem vinur hennar býr. Við byrjuðum á því að fara á skó outlet en Leon er þekkt fyrir ódýra skó. Þar eru 2 götur með eingöngu skóbúðum og allt á mega útsölu! Ég verslaði þar 3 pör af skóm og íþróttaföt. Við vorum svo sóttar þangað af Jose, vini hennar Coni og fórum heim til hans. Mamma hans var búin að elda fyrir okkur alvöru mexíkóskan hádegismat og við borðuðum með fjölskyldunni hans. Eftir matinn tókum við rúnt um miðbæ Leon og hann sýndi okkur helstu staðina þar. Ég er rosalega lélegur túristi og hef aldrei gaman að svona fínum byggingum og svoleiðis. Við enduðum rúntinn í molli þar sem við Coni versluðum okkur föt fyrir kvöldið.

Á laugardagskvöldið fórum við svo út á lífið í Leon með Jose og vinkonu hans. Við vorum búin að panta borð á 2 stöðum en þeir voru samt báðir fullir og við komumst ekki að. Borguðum 70 pesos inn á annan klúbb sem þykir mjög mikið hér, er tæplega 700kr. Kvöldið var mjög fínt, nenntum ekki að hanga inná þessum klúbb og fórum heim til vinkonu Jose og horfðum á box keppni. Áður en við fórum heim fórum við og borðuðum tacos sem voru rosa góðar.

Á sunnudagsmorguninn borðuðum við morgunmat heima hjá Jose og svo fóru við Coni, Jose og David bróðir hans aftur til Guanajuato, enda stór dagur! Við fórum beint á McDonalds (LOKSINS) og þaðan heim til Coni. Við Coni lögðum okkur aðeins og fórum svo að hafa okkur til. Um kvöldið fórum við svo út og hittum vini Coni. Byrjuðum á því að fá okkur pizzu og svo á bar. Sátum þar í smá stund og ég spjallaði við einhverja vini hennar Coni. Þaðan splundraðist hópurinn aðeins og við fórum 6 saman á torgið þar sem hátíðin var. Þar var dansað og sungið og öskrað og allir voða ánægðir. VIVA MEXICO!! Við vorum þar í soldinn tíma og ég keypti mér hálsmen með fánalitunum til að passa inní hópinn! Eftir það fórum við á annan bar, það var voða erfitt að komast að einhversstaðar þar sem bærinn var stút fullur af fólki. Við enduðum kvöldið á salsa bar sem var algjört æði!! Margir rosalega flinkir dansarar, ég var voða feimin við að dansa en lét mig þó hafa það. Fyrst var okkur systrum boðið uppí dans af 2 vinum, mér var kennt aðeins að dansa salsa sem var æði. Aðeins seinna um kvöldið var mér svo boðið aftur upp í dans sem ég þáði líka. Sá gaur talaði fína ensku þannig við töluðum allt í bland, ensku og spænsku. Kvöldið var æðislegt og ég hlakka til að fara aftur til Guanajuato. Á mánudaginn elduðum við Coni svo morgunmat og fórum á strætóstöðina þar sem ég þurfti að fara heim. Ég var komin heim um 9 leytið í gærkvöldi og mætti í vinnu í gærmorgun. Vinnudagurinn var fínn, mér finnst miklu skemmtilegra að vinna eftir hádegi, þar er ég alltaf með sama hópinn og er farin að þekkja krakkana ágætlega. Eftir vinnu fór ég í búðina með strætó og keypti mér aðeins hollara mat til að borða. Hér er ekki til hrökkbrauð eða neitt svoleiðis, rosalega erfitt að finna hollan mat sem er alveg glatað. Ég tók strætó heim líka en hann hætti að keyra þegar ég var komin hálfa leið heim og ég þurfti að labba í miðbæinn og þaðan heim. Vissi eiginlega ekki hvar ég var en strætó bílstjórinn sagði mér hvert ég ætti að labba. Ég komst heil heim og hafði bara gott af göngutúrnum!

Ég er að vinna í öðru bloggi þar sem ég ætla að segja frá öðruvísi hefðum í Mexico og því sem ég hef séð sem er allt öðruvísi en heima :)

Vinnan mín

Nú þegar fyrsta vinnuvikan er búin og önnur vikan að byrja langar mig að segja ykkur aðeins frá vinnunni sjálfri. Ég labba í vinnuna á morgnanna sem tekur um 10 mínútur. Klukkan 9 er börnunum hleypt inn á lóðina og eru dyrnar opnar aðeins í 10 mínútur. Á mánudögum koma öll börnin ásamt kennurum saman á skólalóðinni og syngja saman mexíkóska þjóðsönginn og fleiri lög. Á morgnanna er ég í nýrri kennslustofu á hverjum degi en þá eru hóparnir 7 eða 8. Kennararnir eru rosalega fínir, mín uppáhalds var sú sem ég var hjá á föstudaginn. Hún spjallaði helling við mig og ég sagði krökkunum frá Íslandi á þeirri litlu spænsku sem ég kann. Ég sá að einn strákurinn var með Latabæjar tösku og sagði þeim að Latibær væri frá Íslandi. Svo sagði ég þeim að það væri rosalega mikill snjór á veturnar og þeim langar öllum að heimsækja Ísland. Morguntörnin er frá 9-12. Frá 9 til c.a korter í 11 erum við að lita, eða föndra eða eitthvað svoleiðis og svo er matur. Börnin koma með pening í skólann á hverjum morgni ef þau vilja borða og gera það upp við kennarana sína. Maturinn er voða mexíkóskur, tortillur, ostur og sósa með öllu en hann er góður. Svo þegar maturinn er búinn fara þau út að leika sér í svona hálftíma. Klukkan c.a hálf 12 er farið aftur í stofurnar, lesin bók eða verkefnin frá morgninum kláruð og beðið eftir foreldrunum. Klukkan 12:00 er svo tekið úr lás og foreldrarnir mega koma inn á lóðina til að sækja börnin sín.

Eftir morguntörnina fer ég svo heim í 2 klukkutíma, nýti tímann oft til að heyra í famelíunni heima á skype og borða hádegismat í rólegheitunum. Klukkan 14:30 hefst svo seinni törnin en það er allt öðruvísi. Það er annar skólastjóri eftir hádegi, aðrir kennarar líka. Eftir hádegi erum við bara með 3 hópa og ég er alltaf í sömu stofunni. Flestir krakkarnir eftir hádegi þurfa einhverja sér aðstoð og eru þau þess vegna mun færri. Stelpan sem ég er mest með eftir hádegi heitir Brittany. Hún getur labbað en hún getur ekkert tjáð sig. Hún virðist skilja það sem maður segir en sýnir sjaldan svipbrigði. Hún vill rosalega mikið láta halda á sér og þá lyftir hún alltaf öðrum fætinum og nuddar honum við mann. Einnig eftir hádegi eru 3 stelpur með downs og ein sem er alveg heyrnalaus.

Krakkarnir eru æði, mér finnst þetta mjög skemmtilegur aldur, 4-5 ára. Þessi eldri kölluðu mig fyrst alltaf Juliu en það er sjálfboðaliðinn sem  var hér í fyrra. Við erum sennilega einu ljóshærðu stelpurnar sem þau hafa séð á ævi sinni þannig það er ekkert skrýtið að þau ruglist! Í skólanum er ég “maestra Björk” en maestra þýðir kennari. Mitt hlutverk í vinnunni er að aðstoða kennarana, í dag var ég t.d að fara yfir heimavinnu og græja næstu heimavinnuna. Svo hjálpa ég krökkunum að föndra, tek þátt í öllum leikjum og tónlistinni. Er ennþá að reyna að læra öll þessi spænsku lög en þau syngja rosalega mikið.

Mér finnst rosalega gaman í vinnunni þrátt fyrir að fyrstu vikurnar séu frekar erfiðar útaf spænskunni. Ég skil ekki mikið en krakkarnir eru duglegir að nota einhverskonar tákn. Þetta kemur, hraðar en ég átti von á meiri að segja :)

Fallega stóra kirkjan í Ocotlán

Bara nokkur moskítóbit, þau verða bara fleiri og fleiri!

Annars hef ég ekki mikið meira að segja. Helgin var æði. Ég fór út að borða með Emmu á föstudagskvöldið og við röltuðum um bæinn aðeins. Á laugardaginn hitti ég líka Emmu og við kíktum í bæinn. Um kvöldið fór ég svo í brúðkaup með vini mínum, var rosalega fallegt og skemmtilegt! Á sunnudaginn fór ég með famelíunni til Ajijic sem er bær við Chapala vatn. Borðuðum á frekar fínum veitingastað og ég labbaði við vatnið. Um kvöldið hjálpaði ég svo Brayan vini mínum með ensku námið sitt :)

Helgin og vinnan

Á föstudaginn eftir spænsku tíma fórum við Emma ásamt starfsmönnum Siijuve, Sergio og vinum þeirra á bar sem heitir . Þar var lifandi tónlist, mariachi band sem spilaði allt kvöldið ekta mexíkóska tónlist, sem var æði!
Set hérna link með einu lagi sem var spilað nokkrum sinnum:
Týbískt spænskt mariachi lag!

Stuttu eftir að ég kom á barinn kom "systir" mín Conie, en hún hafði komið frá Guanajuato þar sem hún er í háskóla til að hitta mig. Við náðum strax rosalega vel saman og áttum saman gott kvöld. Daginn eftir vaknaði ég eld snemma því við fjölskyldan fórum til Guadalajara, risa borgarinnar sem er klukkutíma frá Ocotlán. Við byrjuðum á því að fá okkur morgunmat á veitingastað sem var rosalega fínt, við Conie völdum að fá okkur hlaðborðið og þar var nóg úrval. Ég er ekki enn farin að borða svo sterkan mat svo ég passa svolítið mikið hvað ég borða, mexíkanar setja chili í ALLT! Þegar við vorum búin að borða þá fórum við í skó moll. Við Conie fórum í allar búðirnar en fundum ekkert sem við vildum. Það er nógur tími til að fara þangað aftur og ég reikna með því að kaupa milljón skó hérna, allt svo ódýrt. Þegar við vorum búnar að rölta um það moll tókum við, Conie, Mary(mamman) og Lucia(amman) leigubíl í annað risa moll og fengum okkur að borða þar, Dominos pizzu! Pizzan var ekki eins góð og á Íslandi, en samt mjög fín. Ég keypti mér myndavél, nike free run skó og nike hlaupa stuttbuxur, allt rosalega ódýrt fannst mér, en ekki þeim. Áður en við fórum heim fengum við Conie okkur ís á Dairy Queen, og vorum gjörsamlega að springa eftir daginn.

Um kvöldið fórum við Conie í afmæli til vinkonu hennar þar sem ég kynntist fleiri krökkum. Partýið var allt öðruvísi en ég er vön, engin DJ og engin svoleiðis tónlist. Það kom lúðrasveit um 10 eða 11 leytið og spilaði tónlist frá Jalisco og allir dönsuðu banda, sem er svona fylkisdansinn hér. Conie vildi endilega að ég myndi dansa við einhverja vini hennar og þegar ég lét loksins eftir og stóð upp var strax byrjað að flauta og klappa. Öllum fannst voða sniðugt að nýja gellan myndi dansa. Mér gekk bara vel og hafði mjög gaman að. Um 1 leytið fórum við svo heim að sofa, mjög þreyttar eftir langan dag.

Sunnudagurinn var frekar rólegur, en mjög kósý. Ég vaknaði uppúr 10 og græjaði mig í rólegheitunum. Við fórum öll saman út að borða um 1 leytið á mjög góðan veitingastað í miðbænum. Eftir matinn röltuðum við aðeins um miðbæinn og fengum okkur ís, enda sjúklega heitt úti. Við skutluðum Conie svo til Guadalajara þar sem hún tók strætó heim til sín. Á sunnudagskvöldið fór ég svo á kaffihús með Brayan, kærasta systur minnar sem býr í London. Hann talar litla sem enga ensku þannig ég varð að redda mér á spænskunni, sem gekk ágætlega. Ég hafði meðferðis orðabókina mína sem hjálpaði mikið.

Á mánudaginn var svo fyrsti vinnudagurinn! Mamman fylgdi mér í vinnuna klukkan hálf 9, ég spjallaði við skólastjórann og kennarana þangað til krakkarnir komu klukkan 9. Dyrnar fyrir krakkana opnar klukkan 9 og lokar kl. 9:10. Krakkarnir eru rosalega skemmtilegir og kennararnir fínir. Í gær vann ég bara fyrir hádegi þar sem ég þurfti að fara í spænsku tíma kl. 3-5. Eftir spænsku tímann fór ég með Emmu í miðbæinn og við fengum okkur smoothie og kökusneið á nýja uppáhalds kaffihúsinu mínu. Uppáhalds afþví þau spiluðu Coldplay tónlist allan tíman á meðan við sátum þar!! Kvöldið var svo frekar rólegt í gær.

Í dag var svo nýr vinnudagur, fyrsti heili vinnudagurinn. Morguninn var fínn, var með skemmtilegri kennara heldur en í gær. Eftir hádegi mætti ég klukkan korter í 2 því ég hélt að skólinn byrjaði klukkan 2. Svo klukkan 2 var enginn kominn nema ein kona og ég skildi ekkert í neinu. Ég spjallaði við þessa einu konu á fínu spænskunni minni og hún sagði mér að skólinn byrjaði hálf 3. Ég beið bara róleg og var orðin frekar spennt því hún sagði mér að það væru bara 3 hópar eftir hádegi og að þetta væri einhverskonar sérkennsla. Eftir hádegi voru 3 stelpur með Downs og 1 mikið fötluð sem ég var mikið með. Mér fannst rosalega skemmtilegt að fá að vinna með þeim og hlakka til að hitta þau aftur á morgun.

Ég verð núna að fara að sofa því ég og Brayan erum að fara í ræktina klukkan 6 í fyrramálið, jibbý!